Dinsdag 24-12-2012. Route Picton - Nelson (de teller staat inmiddels op 2500km)
We komen in Picton aan en ik maak nog even een foto van de haven.
We lopen voor op schema, geen probleem op zich want de Kerst dient zich aan en dan is natuurlijk alles dicht in Nieuw Zeeland. We kunnen het rustig aan doen dan.
De plaats Nelson staat op het menu. Ons werd geadviseerd de toeristische route de Queen Charlotte Drive te nemen. Maar goed dat deze aangegeven stond want de Tom Tom wilde er niet heen. Die pakt de 'snelweg'. De snelweg hier in Nieuw Zeeland kun je vergelijken met onze 80km/u weg. Af en toe een stukje snelweg of een inhaalstrook.Verder alles 2 baanswegen. Heel af en toe een smal bruggetje met 1 rijstrook.
De Queen Charlotte Drive is dan ook erg mooi met mooie uitzichten en leuke bochten.
Eventjes door Nelson heengereden om te verkennen en dan richting camping de Tahuna Beach Holiday Park. Wilden we op tijd zijn want het zou best druk kunnen zijn zo vlak voor Kerstmis. Jammer dat ze hier er bar weinig aan doen. Beetje logisch misschien want het is mooi weer en dat kennen wij niet. Zij versieren weinig. Dus weinig kerstbomen gezien maar zij genieten wel van een uigebreide Kerstmaaltijd.
Om toch een beetje het Kerstgevoel te krijgen hebben wij op de camping maar Skyradio opgezet.
Dinsdag Kerstdag 25-12-2012. route Nelson - Nelson
's morgens een lekker ontbijt gemaakt en daarna op naar de beach. Onvoorstelbaar om met de Kerst aan het strand te liggen. Echt niet voor te stellen en dan nog effe lekker bijkleuren met een temperatuur van 27gr.!
En hierbij hoort natuurlijk ook onze Kerstgroet: 'Merry Christmas' vanuit Hakuna Beach, South Island.
Ook nog even een foto genomen van het strand, een groot en heel mooi en schoon strand.
Het water was heel helder. De vissen kon je gemakkelijk spotten.
Een uurtje in het water was meer dan voldoende. De zon is fel dus lang in het water blijven was niet verstandig.
In Nelson city centre nog de kerk opgezocht, want die wilden wij graag bezoeken voor de Kerst en om een kaarsje op de steken voor onze overleden ouders.
We blijven nog een nachtje op dezelfde camping ( Hakuna Beach Holiday camping) en gaan de volgende morgen richting de Abel Tasman NP.
Woensdag 26-12-2012, route Nelson - Motueka
In ons reisboek zagen we iets over watertaxi's. Dus eerst maar eens naar Motueka. Wij dachten dat daar de taxi's zouden vertrekken, gezien op de Top Ten documentatie. Maar eenmaal daar aangenomen niets te vinden dus verder de Tasman Park ingereden. Vonden we ook niets, wel een baai bezocht. Weer terug naar Motueka en nog maar eens het reisboek bekeken. Vervolgens koers gezet naar Kaiteriteri. Weer dezelfde weg terug gereden maar nu een stukje verder. Jawel hoor de boot gevonden van Wilson en niet de taxi's want die waren bedoeld voor de kayakkers. Met korting de boottrip van 1,5uur geboekt en genoten van deze reis. Geweldige ervaring om langs een aantal baaien van de Albert Tasman te varen.
Na de bootreis weer terug gereden naar Motueka en een camping gevonden (Fernwood Holiday Camping) een niet zo'n grote camping met weinig faciliteiten en in verhouding duur vonden wij.
Donderdag 27-12-2012. route Motueka - Greymouth.
Wij hadden op het menu staan:
- de Seal Colony: oftewel de zeehonden
- de Truman Track van 15min gelegen vlakbij de Pancake Rocks, een vereenvoudigde versie hiervan
- de Pancake Rocks
De Seal Colony was leuk om te doen maar de zeehonden kon je maar op een afstand zien, dus niet dichtbij. Viel mij eerlijk gezegd een beetje tegen. Ik dacht dat we er dichter bij konden komen, maar toch weer iets bijzonders. Heb ze nooit in het echie gezien.
De Truman Track was een mooie wandeling in het bos dat daarna uitmondde in het strand met geweldig mooie rotsen. Echt prachtig.
Het hoogtepunt vond ik toch wel de Pancake Rocks. Heel apart om dat te aanschouwen. Een mooi pad was er aangelegd om dit schouwspel tussen zee en rotsen te aanschouwen. Apart om te zien hoe hard het water tegen die rotsen aan komt. Spuitgaten noemen ze dat.
De Pancakes zijn eigenlijk stroken kalksteen, gescheiden door dunne repen zachter kleisteen, die door duizenden jaren regen, wind en opstuivend zeewater zijn weggesleten, hebben de gelaagde formaties gevormd.
Nog even mooie souveniers gekocht bij de Pancakes en daarna koers gezet naar de Top Ten Holiday Park te Greymouth.
Effe de was doen in Greymouth. Tja van de Nederlanders moet je het hebben. Gebruiken bijna allle wasmachines en als ie klaar is dan niet op komen halen. Dachten wij anders over. Gewoon hun was eruit halen zodat wij zelf onze was konden doen. We wisten hoe laat die machine klaar zou zijn. Daarna gelijk de droger in en klaar. Deed iedereen dat maar zo.
Vrijdag 28-12-2012 route Greymouth - Franz Josef Glacier
Op naar Shantytown. Zagen wij in een boek staan en dat lag zowat op onze route. Is een dorpje wat nagebouwd is en de tijd gaat hier terug zo'n honderd jaar geleden. Echt mooi was dat. Zo ook de tocht met de stoomtrein.
Leuke machinist achter het stuur vond ik. De dame wist van wanten... en uh... aanpakken.
Hier heb ik nog een oude drukpers gefotografeerd.
Er waren echt mooie dingen te zien zoals, een oude brandweerkazerne, een bank, een ziekenhuis, cafe, en noem maar op. Geweldig om te beleven hoe die mensen honderd jaar geleden leefden.
Het was wel even opletten toen ik de grote weg op moest rijden. De bocht was best wel krap en nam ik dus ruim. Met als gevolg dat ik ineens aan de rechterkant van de weg uitkwam! Dat vond een tegenligger ook en die waarschuwde gelukkig. Tja, het duurt een paar seconden voordat je zelf realiseert, hey ik moet links rijden. Dat zijn van die momenten die kunnen gebeuren als de weg een beetje ongewoon is zeg maar, of dat je bijv. van een parkeerterrein afrijdt.
Op naar Franz Josef Glacier. De bergen in dus.
Dat was wel even een paar uur rijden. Wij vonden het beter om maar gelijk naar een top 10 holidaypark te gaan. Onderweg nog een paar watervalletjes gezien. Mooi om daar langs te rijden.
Op een bookingssite besloten we om de helicoptervlucht te boeken vanuit de Fox Glacier, gepland voor zondag de 30ste. Dat ging niet eerder want alles was daarvoor volgeboekt en dit scheelde toch best veel korting. Handig zo'n laptop en dan via de bookingsite de vlucht boeken.
Verder die dag omdat we vroeg waren even lekker uitgerust in de zon met helicopters op de achtergrond wetende dat wij dat ook zouden gaan doen. Het weer was zonnig en niet te warm. 's Avonds binnen gezeten vanwege de Sandfly's. Het zijn vliegen maar doen net als muggen, op je huid zitten en prikken. Later heb je jeuk en dat wilden we niet. Wij verbleven op een Franz Josef Top Ten camping.
Zaterdag 29-12-2012. route Franz Josef Glacier - Fox Glacier
Deze dag begon met slecht weer. Maar goed naar Fox Glacier gereden een 20 km verderop. Nog even nagevraagd of de vlucht inderdaad vanaf die plaats zou starten want dat was even onduidelijk. Wij dachten van wel, de camperbaas niet. Achteraf hadden wij toch gelijk en met die gedachten speelde ik al geruime tijd.
In Fox Glacier aangekomen. Daar was niet zo veel te beleven.
Het regende bakken, wel gezellig geluncht op een verwarmd terras.
De hot pools waren wel leuk. Deze geboekt via een website, dat scheelde weer dollars. De hot pools waren 3 baden van 36-38 en 40 graden. Wel leuk om deze te ervaren. Deze pools waren gelegen midden in de bossen met boven de pools een mooi zeil er overheen gespannen. Dus weinig last van het slechte weer.
Even boodschappen gedaan nog daar, maar er was weinig te doen en duur in deze plaats. Er stond in het HEMAboek een mooie DOC camping gelegen aan de beach om het slechte weer te ontvluchten een 25km verderop. Dat leek ons wel wat.
Ja ja, begin daar maar eens aan. Op weg er naar toe werd deze smaller en ging over op een grindpad. Vond ik geen goed idee, dus de camper gedraaid en naar een Top 10 Fox Glacier holidaypark gereden, er was nog plek over.
Sindsdien heb ik nog niet vaak zoveel regen bij elkaar gezien als die dag en de volgende dag.
Effe een dip dat weer, dan is een campingplaats ook niet zo gezellig eigenlijk. Het leek ook net een parkeerplaats.
Zondag 30-12-2012. route Fox Glacier - via Haast naar Queenstown, werd Arrowtown
Je raadt het al, de helicoptervlucht werd gecancelled, ging dus niet door vanwege het slechte weer tot en met woensdag volgens de voorspellingen. Wij wisten niet hoe snel we de camper in moesten gaan en koers moesten zetten, volgens planning via Haast naar Wanaka over de SH6. We waren nog maar net onderweg of er gilde er eentje naast mij dat er een beest op haar been zat. Ik stond nog niet stil of de deur was al opengegaan.
Maar goed, dit liep goed af. Het beest werd van het been weggejaagd naar buiten. Tja, daar schrik je even van als er ineens zo'n lelijk beest op je been zit!
Eenmaal in Wanaka aangekomen werden we overspoeld door jongeren die daar feest zouden gaan vieren. Het loopt tegen oud en nieuw aan. Helemaal geen rekening mee gehouden. Het is daar net Renesse in Nederland dus stel je maar voor hoe dat er uit ziet. Daar hadden wij eigenlijk geen zin in om in deze drukte te zitten.
Dus wij gaan bellen voor een camping. Eindelijk een gevonden zonder power weliswaar in Arrowtown. Niet ver van Queenstown vandaan. Blij dat we er eentje gevonden hadden want ik was wel moe na dik 300 km rijden. Deze camping in Arrowtown was wel druk bezet en voor in te checken moesten we dan ook even wachten vanwege spitsuur natuurlijk.
Op zich geen probleem. De camper veilig geparkeerd dacht ik, reed er eentje met de spiegel van de auto tegen de camper aan. Het bleef bij een krasje en heb gelijk alles genoteerd dus dat wordt wel weer opgelost.
We kregen toch best wel een leuke plek. Niet veel plaats en geen power maar dat was ook niet noodzakelijk op dat moment. Wat wel erg fijn was het eindelijk mooie weer. Wij konden nu ook geen verbinding krijgen met internet, raar dachten wij want we zijn uit de bergen. Rob maar eens gebeld om te vragen of hij dat na kon kijken. Al vrij snel bericht van Rob dat we door de limiet heen waren en dat hij het limiet zou verhogen zodat we weer verbinding hadden. Keurig opgelost en snel!
UPDATE: achteraf hebben wij geluk gehad dat we geen tijd verloren hadden bij Haast want een paar dagen nadat wij deze SH6 (State Highway 6) genomen hadden werd de weg afgesloten bij Haast wegens overstromingen bij dat punt.
Dat had dan als gevolg gehad dat wij de Franz Jozef en de Fox Glacier niet konden bereiken en zouden dan ons schema compleet moeten omgooien. Geluk dus.
Maandag 31-12-2012 route Arrowtown - Queenstown, doorgereden naar Kingston
Wederom mooi weer, dus op weg naar de stad Queenstown. Eerst inkopen, champagne voor oudjaarsavond o.a., gedaan in Queenstown. We wilden net weggaan of we kwamen 'onze' camper tegen. Nick en Rob hebben 5 campers rondrijden (waarvan wij er eentje gehuurd hebben) en eentje kwamen we tegen. Wat een toeval. Even een praatje gemaakt met de andere camperrijders en daarna weer verder gegaan. Gelukkig nog een parkeerplek kunnen vinden. Onze camper kun je redelijk makkelijk parkeren dus dat lukte wel. We kregen zelfs onze parkeerkaart aangeboden! Wat een geluk weer.
Op zoek naar een leuk restaurantje om te lunchen. We kwamen terecht bij de Indiaas restaurant. Weer anderen waren druk. Maar deze beviel ons zeer goed. Het was heel erg lekker het eten.
Dus maar even een foto gemaakt hiervan. De lokale mensen kwamen daar ook eten dus dat moest goed zijn. Het was gelukkig niet zo druk.
Op naar de stoomboot genaamd The Lady of the Lake. Hadden wij gezien in een folder en dat leek ons wel leuk.
En dat was ook zo! Een tocht van bijna 2 uur op stoom natuurlijk. De motor kon je vanuit een grote opening boven in de boot in werking zien. Echt nostalgie dit. Ook de geur die er vanaf kwam en het geluid wat zo'n motor maakt. Even op een stoom fluit blazen tijdens vertrek. Tja, in een woord geweldig om mee te maken.
Deze foto is genomen van bovenaf waar je kon staan om de motor te bekijken.
Op deze boot zat ook een lady achter de vleugel. Deze dame deelde een songbook uit waarin bekende liedjes stonden en die we dus vrolijk mee zongen. Echt heel leuk gedaan.
Na deze geweldige boottrip even de stad in. Wat souveniers gekocht en op naar de camping.
Deze lag er heel mooi bij in het plaatsje Kingston. Om bij ons plekkie te komen moesten we een klein bruggetje over en dan in een klein stuk niet al te vlakke terein verderop gaan staan. Heel spannend om die te nemen want ik moest onder takken door. Heel voorzichtig doen anders zou ik het dak van de camper beschadigen en dat wilden wij natuurlijk niet.
Wij werden ook nog uitgenodigd voor de bbq. Gratis eten en drinken ook nog. Helemaal niet op gerekend maar was wel heel gezellig. Op de achtergrond kwam ook nog een stoomtrein voorbij. Ja, wij hadden iets met stoom die dag. Jammer dat we de volgende dag niet mee konden met die stoomtrein. Dat had ik wel gewild. Deze dag was behoorlijk koud, maar we konden nog even volhouden om met de andere bbqers een gesprek te voeren. Na 1.5uur werd het ons echte te koud en gingen we onze camper maar eens opzoeken. Er waren er meer die er zo over dachten! Om 22.30uur stak er eentje al wat vuurwerk af. Voor we het wisten lagen we voor 12 uur al op bed en vrij snel in slaap gevallen. Niets van de jaarwisseling meegekregen helaas en onze champagne hebben we op een later tijdstip genuttigd. Er werd helemaal niets aan de jaarwisseling gedaan op de camping, afgezien van de bbq overigens die erg lekker was.
En zo zaten wij ineens in 2013!
Nieuwjaarsdag dinsdag 01-01-2013, Kingston - ri Milford Sound en inmiddels al weer 3500km gereden
's Morgens vroeg redelijk op tijd de weg weer opgegaan richting Milford Sound, via Te Anau. In Te Anau gingen we lunchen op deze Nieuwjaarsdag. Dat dachten dus meer mensen kwamen wij achter. Toch nog redelijk snel een plekje gevonden en heerlijk geluncht. De weg naar Milford Sound is een prachtige weg van ruim 135km lang. De enige weg, want bij Milford Sound kun je niet verder en moet je terugrijden. We draaiden de weg op en een bord deelde mede dat de weg verderop afgesloten zou zijn. Maar goed, dit niet goed begrepen want wij dachten dat het vanaf 's morgens zou zijn i.p.v. nu! Dus gewoon door gereden. We hadden van een kennis nog een DOC camping bekeken, was wel leuk om te staan maar we wilden geen risico nemen dat we daar misschien vast kwamen te zitten vanwege het slechte weer. Na 100km stonden voor gesloten bomen. Dus nu afgesloten. Wat nu? We bleken bij een afslag te staan en in het zicht een bord naar een camping. Kon niet mooier dacht ik. We waren redelijk vroeg dus plek zal er wel zijn.
Dan zien we morgen wel of we door kunnen. Om bij de camping te komen moesten we 8km een onverharde weg nemen. Gelukkig was deze weg redelijk goed te berijden.
Bij deze camping was ook een museum volgens het bord. Een gunmuseum. Inderdaad zij hadden plek.
Prachtige camping! Geen telefoon, geen internet, geen tv alleen mobilefoon. Zij zouden morgen te horen krijgen van de wegwerkers of de weg open zou gaan.
Wij een plekkie opgezocht. Heerlijk om geur van gestookt hout te ruiken. We mochten alleen douchen om bepaalde tijden. Dat is nog eens wat anders. De woonkamer was voorzien van een houtkachel en heel gezellig ingericht.
Verder bestond de camping uit een museum, arbeiderswoningen, een winkel, een campeerterrein.
Zie boven rechts de winkel/receptie en links het museum. Op de voorgrond een tankstation waar je diesel kon tanken voor 3 dollar, (lees 1.83 euro) 2x zo duur als normaal vanwege de hoge transportkosten natuurlijk.
Het douchegebouw hierboven. Om 07.00uur werd de ketel met hout opgestookt om voor warm water te zorgen. Er hing een leuke sfeer om dit gebeuren. De langdurige flinke regen werd al gauw vergeten.
Woensdag 02-01-2013. route Milford Sound 35km verderop en terug naar camping
Milford Sound stond op het programma maar dan moest wel de weg open gaan. Om 11.00uur die morgen kregen wij bericht dat de weg open was gegaan.
Dus op weg naar Milford Sound. Eerst nog 8km die onverharde weg weer terug maar dat ging goed.
Schitterende weg was dat naar Milford Sound. Omdat het zeer veel geregend had kwamen wij ook veel watervallen tegen. PRACHTIG! Ook mooi op die route was de 1200m lange tunnel waarbij aangegeven was in tijd hoe lang de wachttijd was om door te kunnen rijden. De tunnel had maar één rijstrook vandaar.
In Milford Sound was het erg druk. Ik heb Sandra maar eerst eruit gelaten om kaartjes te kopen en zelf een plek gezocht voor de camper die ik met veel geluk vrij snel vond. Ook Sandra had geluk met de kaartjes want die waren bijna op.
Hierboven de boot waar we mee op pad gingen.
Op de foto een reusachtige waterval die blijvend is. Prachtig om te zien en te horen want dat geeft een geklater, dat kan ik wel zeggen. In de boot werd middels een scherm aangegeven hoe zijn route lag.
Eventjes ging de kapitein nog de Tasman Zee op maar hij waarschuwde ons al dat deze zee de ruwste van de wereld is en het niet altijd verantwoord is om deze op te varen. Toch even laten voelen aan de mensen vond hij. Inderdaad, die grote boot ging effetjes op en neer! Leuk!
Een geluk dat wij deze toch mee mochten maken. Dat we kaartjes konden kopen en dat we een parkeerplaats vonden ondanks de drukte en dat de weg toch open was gegaan. Deze weg zou om 19.00uuur weer dicht gaan dus handig als we voor die tijd de boottrip hadden gedaan en weer in de buurt van de camping zouden zijn. Dat lukte dan ook.
Wij vonden de camping zo leuk dat we besloten hier nog één overnachting te doen. Nog steeds regen maar dat vonden wij niet erg. We zitten immers in een regengebied. (South Island, West Coast) Wel veel sandfly's.
Donderdag 03-01-2013. route nabij Milfort Sound - Dunedin
De camping al vroeg verlaten richting Dunedin (van de Westkust naar de Oostkust, op de kaart horizontaal rijden) en kwamen onderweg een bord met schapen tegen. Tja wat moet dat op de (snel)weg dacht ik. Hier hebben ze niet echt snelwegen. Het zijn meer 80km wegen. Dus met afslagen en smalle bruggetjes en obstakels.
Schapen op de snelweg? In het begin niets en jawel hoor, stond een auto midden op de weg en daar liepen ze. Geweldig om dat te zien!
We reden dus even achter de schapen aan. Begeleiding waar is die? Inmiddels achter ons en later bleek ook een auto een paar honderd meter voor ons te rijden.
Blijkbaar wisten de schapen precies waar ze moesten zijn want naar een paar minuten liepen ze zelf een weiland in. Nooit geweten dat je schapen dat kunt leren. Mooie ervaring weer.
We hadden een flinke tocht voor de boeg nl. naar Dunedin, is ong. 293km rijden, wel een makkelijke weg zonder veel bochten en zo.
Onderweg nog even chicken & chips gegeten. Erg lekker.
In Dunedin aangekomen besluiten we naar de Aaron Lodge Top 10 Holidaypark te gaan. Ik was wel moe na dit eind rijden. We waren redelijk vroeg dus tijd om onze was nog weg te werken.
Het gaat hard met de km's. Hij staat alweer op 4400km!
Vrijdag 04-01-2013. route in Dunedin
Deze dag rijden we eerst naar het centrum om wat te winkelen en vanwege de mooie gebouwen die in Dunedin staan, zie foto's.
Foto bovenste is van het stadhuis en de foto hierboven is van het station. Deze laatste schijnt een van de mooiste gebouwen van Nieuw Zeeland te zijn.
Na het winkelen en gebouwen bekijken hebben we de route van Otago Peninsula genomen. Deze gaat langs de haven en meer van Dunedin op. We konden het even niet laten om te lunchen bij een kraampje met fish en chips, erg lekker weer.
De pinguins stonden bij ons op het programma en ook niet te vergeten de albatros!
Dus de boottrip gebookt met daarbij een excursie naar de yellow eyed penguins.
Wat we gezien hebben zie foto's.
Foto boven van een zeerob van best wel dichtbij.
Foto onder van een albatros van redelijk ver.
Deze heb ik op de boottrip genomen.
De albatrossen zijn moeilijk te fotograferen want deze vliegen bijna altijd en komen niet dicht bij mensen.
Deze albatros had een vleugel spanwijdte van maar liefst 3 meter!
Nog even over de yellow eyed penguins
De yellow eyed pinguins zijn met weinigen dus je moet niet denken dat wij er velen hebben gezien want dat lukt niet. Zowieso al niet omdat het mooi weer is en dan zijn ze niet al te aktief.
Maar toch eentje weten te spotten!
Deze had ik gespot tijdens de excursie vanuit een spottershut. Eerst met de bus en daarna lopend richting strand. Je kon niet te dichtbij komen want dan voelen zij zich niet op een gemak en komen ze ook niet meer terug.
Dus er waren wandelpaden aangelegd en van die spottershutjes.
Een leuke tocht was dat. De yellow eyed penguin wordt ong. 65cm groot en weegt ong. 25kg.
Mooie dag was dit met ook zeer mooi weer.
Overnacht bij de Dunedin Holiday Park, een Kiwi Camping aan het begin van de Otago Peninsula (aan het einde van de citycentre).
Zaterdag 05-01-2013. route Dunedin - Mount Cook
Op deze dag staat gepland de Mount Cook, maar dan de andere kant.
We hadden de weerberichten bekeken en het leek ons verstandig om gelijk naar de Mount Cook te rijden om een helicoptervlucht mee te maken.
Onderweg kwamen we nog leuke dingen tegen zoals een dam bij Waitaki en op het lijstje stond ook nog de Mouraki Boulders.
Even gestopt dus bij de Mouraki Boulders. Dit stelde eigenlijk maar weinig voor. Op het strand liggen 4 reusachtige keien, bollen zeg maar. Maar om deze te bereiken moesten we een eind lopen, door water heen en een snikhete zon. Hmmm, maar niet gedaan, wel even op het strand gelopen.
Op de route lag het stadje Oamaru waar wij heerlijke carrotcake en nog een lekker stuk (de naam ben ik vergeten) gegeten hebben. Dat was tegen lunchtijd, dus daar hadden wij wel zin in. Wat een leuk stadje is dit!
Dit stadje doen we later nog eens over want daar zijn de blue penguins in wat grotere getalen te zien.
Plus daar komt nog bij dat het nu mooi weer is op de Mount Cook en de volgende dagen zou het weer minder zijn. Dat wordt een stukkie extra rijden.
Na 300km gereden te hebben komen we bij de helicopterplaats Glentanner Park en de daarbij gelegen camping aan.
Dus gauw die helicoptervlucht geboekt, er kwam ook een bus aan dus daar wilden wij niet achter aan sluiten. De boeking werd gemaakt plus de camping geregeld en om 15.30uur konden we mee.
We hadden nog 45min de tijd om ons te installeren op de camping met een zeer mooi uitzicht op de Mount Cook. Het was zonnig en warm.
Deze foto is genomen tijdens zonsondergang vanaf de onze campeerplaats.
De helicoptervlucht was een GEWELDIGE ervaring. Prachtig hoe dat deze omhoog gaat. Er gaat wat door je heen kan ik je zeggen. Heel, heel erg mooi uitzicht. Hoogtepunt was ook de landing IN DE SNEEUW!
Wij waren heel blij dat wij dit mee hebben mogen maken. De dag kon niet meer stuk!!!
Na de tussenlanding mochten wij er even uit om een wandelingetje te maken in de sneeuw. Koud was het niet wat ik wel verwacht had. Het voelde als 20 graden aan, dus de trui kon achterwege gelaten worden.
Met deze helicopter zijn we geweest.
En nog even de cockpit gefotografeerd.
Een foto vanuit de lucht van de camping met nog links onderin onze camper!
Na deze mooie ervaring breekt er weer een nieuwe dag aan.
Zondag 06-01-2013. route Mount Cook - Lake Tekapo
Vanuit de Glentanner Park gereden naar de Mount Cook. De Mount Cook lag aan het einde van de highway 80. Je kon daar een stukkie wandelen. Veel meer was er niet te beleven. We besloten om te draaien en het stuk highway weer terug te rijden. Je hebt in Nieuw Zeeland nou eenmaal niet veel wegen dus soms moet je na iets bezichtigd te hebben dezelfde weg een stuk terug rijden.
Dus koers gezet naar Lake Tekapo.
Heel toevallig zagen wij dit bord:
En aangezien wij in de familie een Peters hebben zitten leek ons het wel leuk om dit bord te fotograferen en op bezoek te gaan want het was zowieso een mooi uitzicht van het lake Punaikaki met op de achtergrond de Mount Cook!
Voor de zekerheid maar eerst de camping (Lake Tekapo Holidaypark) geboekt maar omdat we vroeg waren zijn we daarna naar het centrum van het stadje Lake Tekapo gereden. Aan de boulevard lag een heel leuk lunchroom hadden wij onze lunch genuttigd. Waarom heel leuk, het was heel gezellig en het had een mooi interieur. Dat had wel iets vonden wij. Het viel ons al op dat je water voor niks kunt tappen. Dit was heel mooi gemaakt. Een kraan aan de muur met een zinken emmer eronder om eventueel water op te vangen. Dit tappunt was niet op de riolering aangesloten.
Dat zie je in Nieuw Zeeland wel vaker dat je in openbare gelegenheden zoals restaurants bijv. er gratis water verkrijgbaar is die je zelf kunt tappen.
Gelukkig konden we in de straat ook onze kaarten posten die we nog hadden liggen en gepost moesten worden. Het was ook nog eens mooi weer die dag.
Later in de middag terug naar de camping gelegen aan het meer. Daar vlakbij lagen de hot pools. Dat leek ons wel wat voor de volgende morgen. Geboekt via internet, scheelde weer in prijs. Tja, waarom niet?
Maandag 07-01-2013. Lake Tekapo - Oamaru (een stuk terug gereden voor bezoek pinguins)
Naar de hot pools gereden en lekker gebadderd met mooi weer. Daarna terug naar Oamaru.
We waren lekker vroeg aangekomen in Oamaru en dus tijd om eerst effe rond te rijden, dan wisten we ook gelijk waar wij 's avonds de pinguins konden zien.
Op naar de Top 10 Camping Oamaru, de pinguins geboekt bij deze camping en uit gegeten! Dat mocht wel een keer want dat hadden wij voor de avond nog niet gedaan in onze vakantie. Fat Sally was dicht helaas die op de aanbiedingsfolder stond dus dan naar the Last Post, gesitueerd in het aloude postkantoor. Dit bleek een goede keus te zijn want het eten was lekker, maar wat krijg je veel zo bleek achteraf want onze buiken waren strak!
Op naar de pinguins. Helaas kon je deze niet fotograferen maar om ze te zien was een belevenis.
We zaten er nog maar net op de tribune of er kwam een groepje vanuit de zee naar boven geklauterd om vervolgens naar de huisjes/hokken te gaan die voor de pinguins gemaakt zijn. Dit is gedaan voor uitbreiding van de pinguins. Van dit soort zijn er maar weinig dus is het heel bijzonder om deze pinguins te zien.
Grappig is ook dat ze nooit allemaal tegelijk naar boven gaan. Er wachten er altijd wel een paar op de andere club die nog in aantocht is. (lees nog in zee is en er zo aan komt). Het laatste stuk van hun tocht naar het strand surfen ze als het ware naar het strand. Heel bijzonder om dat te zien. Dit gebeurt in de zomer zo ong. om 20.45uur. Uiteraard wordt het schemerig maar er zijn lampen opgesteld die de boel verlichten. De pinguins hebben daar géén last van. Zij zien dat licht kennelijk niet werd ons verteld.
Dinsdag 08-01-2013. route Oamaru - Rakaia is ri Christchurch. Inmiddels al over de 5000km gereden.
Het stadje Oamaru bekeken en nog wat gewinkeld.
Deze stad is opgebouwd omstreeks 1850, het moment dat de haven werd aangelegd m.b.v. een stoomkraan die blokken voor de waterkering legde.
Een paar van deze bijzonder mooie gebouwen heb ik op de foto gezet, zo ook de stoomtrein die er gereden heeft.
De gebouwen zijn voornamelijk opgetrokken uit limestone. De stad trekt toeristen door uiteraard de pinguins, de mooie gebouwen en ook details zoals, een oude stroomtrein, een raket en nog meerdere beelden waren er te zien. Even nog een brood en een stukje pizza gehaald. Stond er op de vitrine 'een gevulde koek'. Hmmm, dat wordt in het Nederlands bestellen! En ja hoor, hij kwam uit Almere. Hadden wij al eerder meegemaakt. Hij had wel heel lekker (stok)brood. Nergens anders gezien.
Het was ons meer dan de moeite waard om deze stad te zien!
Onderweg nog even de borden gevolgd met: whitestone. Dit was een kaasfabriek waar we een plankje kaas om te proberen gegeten hebben en natuurlijk een lekker stuk meegenomen. Welteverstaan kaas.
Op naar de camping Rakaia. Dit was ong. 160km rijden. Deze camping was gelegen aan een rivier waar je zalm kon vissen. Dat laatste leek ons wel leuk, maar de campingbazin zei dat de rivier te hoog stond waardoor er niet gevist kon worden. De camping was heel oud maar wel onderhouden.
Woensdag 09-01-2013. route Rakaia - Christchurch
Op naar het gebied Banks Peninsula. Deze hebben wij wel via de scienic route gedaan, lees toeristische route. In Nieuw Zeeland vind je langs de snelweg, 80km weg kraampjes of eettentjes. De honing was op dus dat werd even opletten of we niet ergens honing tegen kwamen. Je hoeft niet lang te wachten of we vonden er een.
Vaak zijn deze tentjes onbeheerd. Je pakt hetgene wat je hebben wilt en rekent daarna af. Er staat een pot waar het geld in moet en je kunt gaan. That's all.
Onderweg kwamen we ook nog een lavendelfarm tegen. In de buurt van Oamaru lag er ook eentje maar uit de route. Achteraf konden we er met de camper niet eens komen. Dus bij deze lavendelfarm naar binnen gegaan. Er lag ook nog een museumpje bij. Erg leuk gedaan allemaal. Nog een flesje lavendelolie gekocht en koers gezet richting Akaroa.
Verder lag op onze route het plaatsje Akaroa. Dit is het enige plaatsje waar de Fransen veel invloed hebben gehad. Dit vond je voornamelijk terug in de Franse bouwstijl. Na even wat cadeautjes gekocht te hebben genoten we heerlijk van een bakkie koffie en de lekkere zalmtaart. Heerlijk vers was dat.
Daarna op naar Christchurch. Wij hadden de Top Ten van Christchurch geboekt. Blijkbaar net op tijd want het werd erg druk.
Een gewone camping maar met best veel luxe. Nooit geweten dat je friet uit een automaat kunt krijgen. Dat duurt eventjes maar dan heb je had. Omdat wij een Top Ten Card hebben konden we 's avonds gebruik maken van de Hot Tub. Wel even de sleutel halen van het .... hondenhok leek het wel. Maar de Tub was lekker!
Donderdag 10-01-2013. route Christchurch - Kaiapoi ri Kaikoura
We waren al vroeg uit de veren, vroeg gedoucht want als je de kliek voor wilt zijn moet je vroeg gaan. Was geen probleem.
Wij hadden om 10.00uur de stadstour geboekt in het centrum van de stad en dus gingen we vroeg weg. Was 20min rijden maar we kennen de stad niet en wisten niet precies waar we de camper konden parkeren. Tom Tom weet gelukkig ook nog het een en ander dus werd de lokatie al gauw gevonden.
Wat bleek, het was een Londonse Dubbeldekker! Had liever een Nieuw Zeelandse gezien maar die hebben ze niet. Goede ontvangst. We kregen al gelijk zonnebrandcreme op onze body, want eenmaal boven zitten en de zon schijnt word je al gauw bruin, rood...
Een uurtje zouden we rondrijden. Wel een hele ervaring. Dit was een bus uit 1964. Bij stilstaan voelde je 'm trillen. Het centrum in. Dat was een diep triest aanblik! Wij hadden er niet bij stil gestaan dat in feb. 2011 een aardbeving is geweest die 90% van alle winkels en gebouwen vernield heeft in het centrum. Alleen de houten gebouwen zijn heel gebleven. Dus er waren vele bouwputten te zien. Gebouwen die forse schade hadden opgelopen en dus gesloten waren. Maar ze zijn druk doende om de stad weer levendig te krijgen.
Af en toe stopte de bus zodat wij foto's konden maken. Helaas stopte deze niet bij de gebouwen die wel heel waren gebleven. Wij vonden het wel een mooie tour maar ook een beetje op sensatie belust en dat is jammer. Commentaar geven doen zij nog altijd live en niet via gps zoals wij dat kennen. Dat geeft weer sfeer maar praat dan niet te veel. Een beetje rust, of een stilte in de toch vonden wij ook wel fijn.
Bovenste foto een beschadigd gebouw en onderste foto laat zien hoe deze er naar restauratie er weer uit gaat zien.
Nu de bustoer wilden wij het centrum in. De camper geparkeerd en dus de winkelstraat in.
Wat wij als positief ervoeren was dat de overheid er alles aan doet om het centrum weer op te knappen. Hoe kun je dat snel doen door unit/container te plaatsen. Saai zou je zeggen maar getuige de foto kun je er leuke dingen mee doen!
Er stonden dus containers op elkaar en naast elkaar, in allerlei kleuren geschilderd, glasgevel in gemaakt.
Geen triest beeld in ieder geval. Op een paar gecreeerde pleintjes werd muziek gespeeld en dat vonden wij heel gezellig.
Als lunch genoten wij van een heerlijke pizza in een houtgestookte oven vers gebakken, heerlijk. En even verderop genoten van een heerlijke verse smoothie onder het genot van leuke live muziek.
Na deze centrum wandeling op naar het bootje (punting on the avon, lees rivier) wat we geboekt hadden. Deze werd voortbewogen door iemand die met een lange stok deze door het water in de bodem stak en dat door de gracht van de Botanic Garden van Christchurch.
Langs de gracht zagen wij nog bomen die ze in de jaren 1800 geplant hebben van zaad afkomstig van Engeland. Dus bomen uit Engeland, mooi om de zien.
Er zwommen in de gracht ook kleine eendjes die konden duiken en dus even onder water bleven om alg op te duiken.
Dit tochtje duurde een half uur, maar wel van genoten.
Om de avond door te brengen hebben wij de volgende camping gevonden in Kaiapoi gelegen 15km van Christchurch. Dit was een hele simpele camping vlak aan de beach en aan de grote weg.
Vrijdag 11-01-2013. route Kaiapoi - via Kaikoura naar Waipapa Bay is ri Blenheim
Vanuit Kaiapoi koers gezet naar Kaikoura. Dit gebied is bekend van de kreeft (crayfish), walvissen spotten, dolfijnen bekijken. Om daar te komen hadden wij een mooie route langs de kust gereden. De kust is daar ruwer, veel rotsen e.d, mooie blauwe zee, maar niet geschikt om in te zwemmen.
Eenmaal in het stadje aangekomen wilden we wel wat lunchen. Crayfish stond op ons menu. Dus een restaurant met crayfish dus. Graypot stond op de gevel dus dat moest goed zijn. Al snel een gevonden, twijfelden nog even maar toch de soep besteld. De crayfish vonden wij wel erg duur! De soep moesten we aan de balie bestellen want de obers liepen niet hard.
Even naar het toilet geweest, was ook niet alles. De soep (seafood showder) kwam er eindelijk aan. Soep? het leek wel saus, veel te dik, vonden wij, maar dat wordt wel vaker zo geserveerd. Het smaakte niet geweldig. Later toen we buiten stonden hadden we allebei last van onze maag. Gelukkig niet lang maar dit was een teleurstelling. Dit zijn wij niet van Nieuw Zeelanders gewend.
Later hebben we dit opgezocht op internet en inderdaad de zaak is hard aan het afbouwen. Dom in deze crisis, die dus ook merkbaar is in Nieuw Zeeland terwijl dit restaurant ook nog wel bekend gestaan heeft in het boek wat wij mee hadden genomen vanuit Nederland.
Nog even een foto genomen van deze plaats aan de kust.
De camping waar we naar toe wilden gaan lag aan de State Highway 1, 60km boven Kaikoura, direct aan de beach.
Voordat we daar aankwamen zagen wij een tentje met crayfish. Dus effe stoppen aan de snelweg. Een klein beetje honger hadden we nog wel.
Deze vis is erg duur, bij ons ook maar wij wilden deze toch even proberen. Die soep was niet goed bevallen dus het werd tijd om iets lekkers te eten. Nou dat was het wel maar toch waren wij er niet weg van. We hebben het over kreeft. Deze was wel lekker vers.
Hieronder een foto van het tentje.
Na deze lunch op naar de camping (de Waipapa Bay camping).
Zaterdag 12-01-2013 route Waipapa Bay - Blenheim - Kerr Bay camping ri Hanmer Springs
Wij hadden de Coastal Alpine geboekt in Blenheim naar Picton.
Dit was buiten ons programma om maar omdat wij een aantal dagen voor de planning vooruit liepen hebben wij dit erbij geboekt. Dus in Blenheim aangekomen en het was ook nog markt, hebben wij bij de infobalie vlakbij het station (deze was in restauratie) de trip geboekt.
Er was nog tijd over dus even het centrum bekijken en daarna nog de markt.
Met het centrum waren we zo klaar. Was niet veel bijzonders. Wat winkeltjes maar verder rustig. De markt werd druk bezocht. Werden we nog aangesproken door een vrouw die wat info had staan op een flyer wat goed en fout is in jezelf. Interessant gesprek. Later kwam er iemand bij staan die toevallig uit Poprad kwam. Toevallig, want wij zijn daar verschillende keren op vakantie geweest.
Op naar de trein, want we moesten 20min voor vertrek aanwezig zijn.
Een mooie ervaring wat wel wat geld kostte maar het gebied viel ons een beetje tegen waar deze doorheen kwam. Treintje bestond uit een dieselloc met 5 wagons, waaronder een bagagewagon, een bar, 2 rijtuigen en een opengewerkte rijtuig (dus eigenlijk zonder ramen). Bij mooi weer kon je daar zitten.
Het mooie van deze boeking was wel dat de baliemedewerkster speciaal voor ons naar de trein, afkomstig van Christchurch moest bellen dat de machinist moest stoppen in Blenheim om ons op te pikken. Een leuke bijkomstigheid! Het rijtuig waar wij in zaten was heel luxe. Met airco, 220v voor de laptop, en koptelefoon voor muziek. Schuin bovenin het dak zaten ramen, ziet het als een panoramarijtuig. Plus dat er aan het plafond schermen hingen voor info. De rit ging dus van Blenheim naar Picton en weer terug. Wij vonden de route niet veel bijzonders. Leuke ervaring om dit mee te maken was het wel.
Vanuit Blenheim op naar de volgende camping. Dit zou een DOC camping moeten worden zo'n 60km verder op. Zo stond het in het Hemaboek. Het boek waar allemaal campings in staan.
Eenmaal daar aangekomen beviel ons dat niks. Het leek wel op een erf bij iemand achter het huis.
Dus doorrijden maar. Eigenlijk hadden we nog niet geluncht dus dat moest maar effe wachten.
De volgende camping beviel ons een stuk beter. Deze was gelegen aan het meer en bos.
De Kerr Bay, Nelson Lakes National Park gelegen aan de Eastern Bay of Lake Rotoiti in het plaatsje St. Anaud aan de State Highway 63. We reden op het terrein maar zagen nergens een receptie, vreemd. Deze bleek een kilometer terug op de afgelegde route te liggen en dit stond ergens vermeld op een bord. Dus daar maar heen gereden en weer terug naar ons nieuwe plekkie.
Een mooi plekkie, maar buiten zitten kon niet. Jammer, teveel Sandfly's waren er! Wat zijn dat vervelende vliegjes. Als je niet oplet prikken ze je helemaal lek. Jeuk krijg je ervan. Dus maar olie opsmeren wat wij in Queenstown hadden gekocht. Maar goed, niet buiten zitten dus, wel jammer. Wel heerlijk onder de bomen gestaan!
Zondag 13-01-2013. route Kerr Bay - Hanmer Springs
Lekker uitgeslapen en op naar Hanmer Springs. Hiervoor hebben wij 2 dagen uitgetrokken want er was tijd genoeg over gebleven. Onderweg even gestopt bij een mooie waterval. Dit was een plaatje waard!
Het plaatje hierboven is van de Maruia Falls.
Wij kwamen in gesprek met iemand die zich nog kon herinneren, dat dit gebied ongeveer 50jaar geleden deels onder water stond maar nu dan een waterval te zien is.
Even in het boek opgezocht welke camping we zouden nemen in Hanmer Springs en wederom een Top 10 camping uitgezocht want de eerste camping die we tegen zouden komen lag in een bos en dat leek ons niet handig met die stekende beesten, gezien onze ervaring van de dag ervoor.
Verder die dag even inkopen gedaan in Hanmer Springs en uitgerust. Vanwege de slechte ervaring in Kaikoura vonden wij het verstandig om eens even op internet de lokale restaurants te screnen. Het viel mij al op dat de meeste geen goede referenties hadden. Ook viel ons op de nadat we 's middags even door het stadje waren gelopen er verschillende zaken en ook huizen te koop werden aangeboden. Zou het de crisis zijn? Heel goed mogelijk maar toch raar zoveel. Dus dat werd niet uit eten wat we gepland hadden. Lekker zelf gekookt en dat was uitermate heerlijk te noemen. Zalm met broccoli en piepers erbij, gebakken in de campervan want het waaide veel te hard om de bakplaat op gas aan te maken. Nog een bijkomstigheid, eenmaal door de stad heen gereden wilden wij de campervan parkeren, maar ik had geen zin om deze meteen te draaien en in de rijrichting van de weg te zetten. Dus aan de andere kant van de weg geparkeerd. Dat gebeurd in Nederland ook regelmatig. Daar denken ze hier anders over want wat bleek. Nadat we terug waren bij de campervan zat er briefje op de voorruit. Een waarschuwing. Je moet hier de auto/campervan in de goede rijrichting parkeren zo niet dan krijg je eerst een waarschuwing en daarna een bon. Dat laatste was gelukkig niet gebeurd dus konden we zonder bon verder gaan. Niet meer doen dus, gewoon draaien en in de goede rijrichting zetten (niet op z'n Nederlands).
's avonds ging de zon onder om ong. 21.30 uur en ik wist nog even wat mooie plaatjes te schieten.
De zon scheen tegen een paar laaghangende wolken aan die verlicht werden. Maar deze wolken dreven weer onder anderen en dat gaf een heel erg mooi beeld van moeder natuur.
Foto genomen vanaf de camperplaats waar wij stonden.
Maandag 14-01-2013. route Hanmer Springs, we blijven daar nog één dag.
Sandra zou dit een van de hoogtepunten uit de vakantie vinden nl. raften! en ik moest mee.
Nou vooruit dan maar. De opstap was 8km van de camping af dus een klein stukkie rijden.
Daar aangekomen moesten we ons eerst in de duikerspak hijsen, voor de kou van het water. Daarna een helm uitzoeken, een reddingsvest kregen we om, nog even instructies en we konden weg.
Wat gaat er allemaal gebeuren?, Sandra heeft ervaring maar ik niet. Eerst naar beneden het gebouw verlaten. Daarna de boot naar de the Waiau River (rivier) dragen. We waren met 5 personen. Wij met z'n tweetjes en een gezin van 3 waarvan een kind van 11jaar. Uiteraard van te voren nog kennis gemaakt en de show kon beginnen.
Het was een aparte ervaring maar ik heb mij staande gehouden. Niet eruit gedonderd of zo. Ene keer omgevallen naar achteren. Het was een redelijk rustige vaart. Er was nog mogelijkheid om even te zwemmen maar dat hebben wij niet gedaan. Het water was maar 12gr koud en kalm gelukkig. Er stond ook weinig wind. De zon was op dat moment de weg kwijt en de rivier was heel ondiep zo bleek later.
Er zijn nog al wat foto's gemaakt dus die laat ik hier ook zien.
De foto hieronder was onze gids Darryl.
Daarna terug met de Jetboat! Dat gaat hard.
Na deze ervaring rijker te zijn geworden gaan we weer terug naar Hanmer Springs.
We verblijven nog een dag op dezelfde camping want op onze agenda staan de Hot Springs voor de dinsdag.
Dinsdag 15-01-2013 route Hanmer Springs - Christchurch
Slecht weer gehad de nacht, dus niet al te best geslapen en het blijft maar doorregenen brrrr.
Even gebeld met de Hot Springs of deze wel door zouden gaan. Tuurlijk. Dus wij daar in alle vroegte er naar toe.
Hiervan lekker genoten van al die warme pools. Ook nog even gekletst met het gezin van de rafting.
Daarna net als de vorige dag naar de bakery gegaan en daar ontzettend lekker geluncht. Die bakker verstond echt z'n vak. Lekker vers allemaal en nog niet eens zo duur.
Tja de vakantie loopt bijna ten einde dus alvast de gastank achter in de camper laten vullen.
Daar ging nauwelijks iets in. Hadden wij ook niet veel gebruikt maar ik dacht dat deze wel half leeg zou zijn.
Dus niet, een meevaller.
Het regent ondertussen nog steeds.
Op naar Christchurch, de Top 10 camping al gereserveerd want daar kunnen we de camper schoonmaken en de tanks ledigen/vullen. Nog even een fabriekswinkel van wol aangedaan maar geen inkopen kunnen doen. Het aanbod beviel ons niet. Sandra had zin in Sushi's, zij dacht dat wij er langs zouden komen als we richting de camping zouden rijden. Mooi niet. Dus op internet opzoeken dan maar. Geen resultaat. En ver omrijden had ik geen zin in. Dan maar naar de Countdown want we moesten nog wat te eten hebben voor de avond. Deze ligt op de route want die hebben we al een keer gereden. Wat blijkt? zit er een sushitent aan de Countdown markt. Dat was boffen natuurlijk.
Heerlijk gegeten weer. Uiteindelijk onze camper geparkeerd op de Top 10 Holidaypark Christchurch.
Het wordt ook tijd om naar huis te gaan want de weersvoorspellingen zijn ronduit slecht voor de rest van de week! Een trieste aanblik.
UPDATE: toch viel het weer op woensdag reuze mee. Het was zonnig en 24 gr.
Woensdag 16-01-2013 route Christchurch - Sudima Hotel (Airport Christchurch) is tevens eindbestemming van onze vakantie.
De camper wordt om 14.00uur ingeleverd met de teller inmiddels op bijna 6500km!. Ojah, wij schrijven 14.00uur maar de Nieuw Zeelanders schrijven 2uur pm. Het is maar wat je makkelijk vind. Rob stond al klaar om de camper in ontvangst te nemen. Na afscheid van Rob werd het tijd voor inchecken voor één nacht bij het Sudima Hotel gelegen aan de Airport van Christchurch. Is handig want dan is de reistijd naar het airport dus heel kort en hoeven wij niet zo vroeg op. Is over nagedacht. Daar komt nog bij dat diezelfde kamer nu veel duurder is dan dat wij er voor betaald hebben. Hotelkamer al geboekt in Juni 2012. Het aanbod in Christchurch v.w.b. kamers, holidayparken i.d. is gering vanwege de aardbeving in 2010.
Het weer was geweldig die dag! Wij hebben nog lekker op het terras in de zon van een glaasje wijn kunnen genieten ter afsluiting van de vakantie. Toch nog mooi weer! Ook het diner 's avonds was erg lekker.
Donderdag 17-01-2013 route Auckland - Amsterdam Schiphol Airport
Vertrek vanuit airport Christchurch met vlucht volgens planning om 11.00 uur, met Air New Zeeland.
Mooie toestellen met aardig wat beenruimte. Aankomst Auckland om 12.40 uur. Nog even een stukkie lopen van 25min om naar de vertrekhal voor buitenlandse vluchten te komen.
Vertrek Auckland om 14.40uur, een mooi airport en we vliegen met Cathay Pacific Airlines vlucht van 10.50 uur terug richting Hong Kong.
Vertrek Hong Kong om 00.35uur (plaatselijke tijd) vlucht van 12.20 uur.
Een fijne maatschappij. Je krijgt meer dan voldoende te eten en te drinken. Je kunt spelletjes, films kijken m.b.v een schermpje op de achterkant van de stoel van je voorganger. De zittingen zijn vrij hard. Dus een stijve kont heb je wel na uitstappen.
Vrijdag 18-01-2013 route Amsterdam Schiphol Airport - Nijmegen (thuis)
Aankomst Schiphol om 06.20uur mits de banen ijsvrij zijn natuurlijk....... en dat waren ze.
Vertrek Schiphol om 08.00 uur met de trein naar huis in Nijmegen.
Aankomst station Nijmegen om 9.35 uur en een stukkie wandelen.
Aankomst thuis om 09.45uur. Wat is dat wennen! van +25gr naar -5gr en ook nog eens 12uur vroeger!
Wij kijken terug op een mooie vakantie met vele hoogtepunten en veel dingen kunnen zien mede dankzij een goede planning.
We liepen voor op de planning dus het rondje South Island is verder uitgebreid met Blenheim (ritje met de trein naar Picton), Hanmer Springs (Hot Pools, rafting). Nog een keer extra teruggereden naar Oamaru om de penguins te zien.
De route een beetje aangepast nog om de geplande helikoptervlucht van de Mount Cook te maken (vanwege op dat moment goed weer).
Het weer is over het algemeen goed geweest maar sinds wij aan de Westkust verbleven werd het minder maar mogen niet klagen. We zijn bruin geworden!
Het (links) rijden is goed bevallen, rustig aan gedaan.
Met navigatie rijden is erg handig vonden wij. Veel plekken gemakkelijk kunnen vinden.
De tourist radio bleek ook erg handig. Deze geeft via een gps signaal diverse uitstapjes/bezienswaardigheden weer. Daarvan hebben wij een paar keer gebruik van gemaakt.
De camper was erg gemakkelijk in gebruik en kunnen Nick en Rob zeker aanbevelen!
http://www.camper-verhuur-nieuwzeeland.nl/
Inkopen doen is ietsje duurder dan bij ons, maar de brandstoffen zijn stukken goedkoper.
Afgerond heb ik 1 euro voor een liter diesel betaald.
Excursies doen zijn behoorlijk duur, maar je kunt kortingen krijgen als je maar de juiste folders en op internet zoekt. Dus internet is ook erg handig.
De mensen zijn beleefd maar wij zijn ook de mentaliteit tegen gekomen zoals wij die in Nederland ook kennen met name mensen die niet in een goede bui zijn.
De natuur is erg mooi met vele mooie uitzichten (outlooks) langs de weg.
Ook Nieuw Zeeland heeft last van de crisis.
Mede dankzij een goede planning en mooi weer is deze vakantie goed verlopen.
Dit is voor ons een meer dan prachtige herinnering. Om nooit meer te vergeten!
Ik zou 'm zo weer overdoen!
